Roadtrip Perth-Darwin
Blijf op de hoogte en volg Nicole
30 Mei 2016 | Australië, Darwin
Hallo lieve allemaal,
Mijn vorige reisverslag ben ik geindigd in Perth, waar we Mike hebben ontmoet met wie we samen zijn gaan reizen richting het noorden langs de westkust. We hebben de eerste dagen gevuld met dorpjes bezoeken die niet veel voorstelde, lekker luieren op het strand, wandelingen maken, Sandboarding op witte strandduinen en snorkelen langs de oude pier.
Mike had mensen leren kennen in Perth die dezelfde roadtrip op de planning hadden staan, dus besloten we na 4 dagen samen verder te gaan reizen. De groep was nu ineens wel heel groot; 4 auto's met daarin 2 Fransen, 1 Amerikaan,4 Engelsen en 4 Nederlanders . Dit had zowel voordelen als nadelen, grootste nadeel was het lange wachten, wij waren een snel ritme gewend; vroeg op, spullen pakken en door. Voordeel was de gezelligheid tijdens alle tripjes en savonds bij het kampvuur.We kookten omstebeurt voor de hele groep; Pasta, rijst, Pannenkoeken en Hutspot! In het begin deden we elke avond een Nature Walk in het donker, op zoek naar dieren, maar dit hield al snel op.
Met deze groep hebben we verschillende dingen gedaan; we zijn naar het land Principality of Hutt River geweest, wat een individueel land is binnen Australie (nieuwe stempels!!), Kalbarri national park en Karijini National Park bezocht, en alles wat er onderweg te zien was.
In het dorp Denham besloten we de 4x4 van de auto te testen. We reden samen met een andere auto van de groep, en waren met 9 mensen totaal. Aan het begin van de zandweg hebben we de banden leeg laten lopen en de auto in 4x4 gezet, klaar om te gaan! Het was een hobbelige weg, af en toe slippen en het ging helemaal super. Na een uur werd het zand dieper en zakte we steeds meer weg. De auto van onze vrienden kwam vast te staan, en na zelf veel proberen hem eruit te krijgen moesten we hulp vragen aan een voorbijganger die hem er uit kon trekken. Daarna kwam Charlie (mijn auto) op precies hetzelfde punt vast te staan, en we hoorden van de anderen dat zij 300 meter verderop ook weer vast stonden. Kleinigheidje trouwens; er was geen bereik in het park, dus we konden met niemand contact opnemen als er iets gaande was, we moesten vertrouwen op andere bezoekers van het park. Nadat we beide weer los waren zouden we naar het meeste noordelijke punt van het eiland gaan rijden, maar toen we de auto terug zette in de 4wd stand waar hij in moest ging er iets mis, waardoor de auto niet meer reed. Oops, nu staan we hier zonder bereik, onze vrienden waren al verder het park in. Voorbijgangers probeerden ons te helpen, maar ze konden niets voor ons doen. Toen even later onze vrienden weer terug kwamen spraken we af dat zij de sleepwagen zouden bellen om ons uit het park te komen halen. Een probleempje; het was voor hun nog minimaal een uur terug rijden, dan moest de sleepwagen nog komen en ons ophalen.. en dat terwijl het al bijna donker werd. We moesten de nacht dus doorbrengen op het zandweggetje in het park, in de auto. Even later kwam er een auto langs met voorbijgangers (4 mannen rond de 40 jaar, die op vriendenweek waren om te vissenn) die al eerder langs waren gekomen, een van hen was een monteur, en hij had zijn gereedschap meegebracht van de camping waar zij sliepen. Na ongeveer 45 min sleutelen kon Charlie weer rijden, alleen aangezien het nu donker was, was het niet verstandig om terug te rijden. Ook konden we onze vrienden niet inlichten over de auto. We zijn met de 4 mannen meegegaan naar hun camping, hebben hun spullen mogen gebruiken om eten klaar te maken, en hebben een fantastische avond gehad met Bier, wijn en Jack Daniels. De volgende ochtend reden ze met ons mee tot we over het ergste stuk heen waren, waarna wij veilig terug konden naar de camping waar onze vrienden op ons wachtten.
Verder zijn we met deze groep verschillende keren gaan snorkelen. Super mooie riffen, met veel verschillende soorten vissen. Ik heb zelfs een stuk met een schildpad meegezwommen, zo gaaf! De mooieste snorkel met de groep was het met Whalesharks zwemmen. Met 20 man (waarvan 14 van ons, er waren er meer bijgekomen) zijn we op een boot gegaan. Eerst hadden we een oefensnorkel in het gewone rif. Hier heb ik een (onschuldige) rifhaai gezien van ongeveer 1,5 meter. Daarna door naar het diepe rif. We vonden al gauw onze eerste walvishaai en sprongen met 10 man tegelijk het water in om achter hem aan te gaan zwemmen. Hij was ongeveer 4 meter lang, dus het was wel even spannend in het begin! We zijn 5 keer het water in gegaan, waarvan de laatste keer met een walvishaai van 9 meter, WHAAA!
In Broome hebben we een camelride gedaan met zonsondergang en daar hebben we een deel van de groep achtergelaten omdat zij terug naar huis gingen of terug naar Perth voor werk. Een aantal anderen van de groep hadden contact met een Resort in Darwin om daar te gaan werken. Selina en ik vonden een extra zakcentje wel lekker, dus wij besloten ook te gaan vragen voor werk. Darwin lag sowieso al op de route, dus het was het proberen waard. Toen we daar aankwamen werden we allemaal gelijk aan het werk gezet, eten maken voor 2 groepen schoolkinderen. Het was allemaal nogal ongeorganiseerd, maar liep goed af. De volgende dag hadden we een gesprek met de manager over wat haar bedrijf precies deed en over loon, niet geheel onbelangrijk. Het klonk allemaal prima, alleen ander personeel waarschuwde ons, eerst op een vage manier, maar en dag later zei zelfs de accountant dat we niet betaald zouden krijgen. We hebben wat flessen wijn meegenomen als ' loon' (accomodatie, eten en drinken kregen we allemaal naast het loon dat we afspraken) en we zijn gevlucht. We zijn nu terug in Darwin, druk bezig met plannen maken voor het vervolg van de reis.
Het zal niet lang meer duren voordat we afscheid moeten gaan nemen van de rest van de groep, waar ik wel tegenop zie. Maar het belangrijkste is dat we veel hebben gelachen met elkaar en ik nieuwe vrienden heb gemaakt die ik nooit zal vergeten.
Ik kan niet wachten jullie allemaal weer te zien straks thuis, maar voor nu zullen jullie het moeten doen met een virtuele knuffel en kus. Tot snel!
Liefs, Nicole
Dit is trouwens Een filmpje van Een reisgenoot, Een leuke samenvatting! https://m.youtube.com/watch?v=X09Znpf4F4w&feature=player_embedded
Mijn vorige reisverslag ben ik geindigd in Perth, waar we Mike hebben ontmoet met wie we samen zijn gaan reizen richting het noorden langs de westkust. We hebben de eerste dagen gevuld met dorpjes bezoeken die niet veel voorstelde, lekker luieren op het strand, wandelingen maken, Sandboarding op witte strandduinen en snorkelen langs de oude pier.
Mike had mensen leren kennen in Perth die dezelfde roadtrip op de planning hadden staan, dus besloten we na 4 dagen samen verder te gaan reizen. De groep was nu ineens wel heel groot; 4 auto's met daarin 2 Fransen, 1 Amerikaan,4 Engelsen en 4 Nederlanders . Dit had zowel voordelen als nadelen, grootste nadeel was het lange wachten, wij waren een snel ritme gewend; vroeg op, spullen pakken en door. Voordeel was de gezelligheid tijdens alle tripjes en savonds bij het kampvuur.We kookten omstebeurt voor de hele groep; Pasta, rijst, Pannenkoeken en Hutspot! In het begin deden we elke avond een Nature Walk in het donker, op zoek naar dieren, maar dit hield al snel op.
Met deze groep hebben we verschillende dingen gedaan; we zijn naar het land Principality of Hutt River geweest, wat een individueel land is binnen Australie (nieuwe stempels!!), Kalbarri national park en Karijini National Park bezocht, en alles wat er onderweg te zien was.
In het dorp Denham besloten we de 4x4 van de auto te testen. We reden samen met een andere auto van de groep, en waren met 9 mensen totaal. Aan het begin van de zandweg hebben we de banden leeg laten lopen en de auto in 4x4 gezet, klaar om te gaan! Het was een hobbelige weg, af en toe slippen en het ging helemaal super. Na een uur werd het zand dieper en zakte we steeds meer weg. De auto van onze vrienden kwam vast te staan, en na zelf veel proberen hem eruit te krijgen moesten we hulp vragen aan een voorbijganger die hem er uit kon trekken. Daarna kwam Charlie (mijn auto) op precies hetzelfde punt vast te staan, en we hoorden van de anderen dat zij 300 meter verderop ook weer vast stonden. Kleinigheidje trouwens; er was geen bereik in het park, dus we konden met niemand contact opnemen als er iets gaande was, we moesten vertrouwen op andere bezoekers van het park. Nadat we beide weer los waren zouden we naar het meeste noordelijke punt van het eiland gaan rijden, maar toen we de auto terug zette in de 4wd stand waar hij in moest ging er iets mis, waardoor de auto niet meer reed. Oops, nu staan we hier zonder bereik, onze vrienden waren al verder het park in. Voorbijgangers probeerden ons te helpen, maar ze konden niets voor ons doen. Toen even later onze vrienden weer terug kwamen spraken we af dat zij de sleepwagen zouden bellen om ons uit het park te komen halen. Een probleempje; het was voor hun nog minimaal een uur terug rijden, dan moest de sleepwagen nog komen en ons ophalen.. en dat terwijl het al bijna donker werd. We moesten de nacht dus doorbrengen op het zandweggetje in het park, in de auto. Even later kwam er een auto langs met voorbijgangers (4 mannen rond de 40 jaar, die op vriendenweek waren om te vissenn) die al eerder langs waren gekomen, een van hen was een monteur, en hij had zijn gereedschap meegebracht van de camping waar zij sliepen. Na ongeveer 45 min sleutelen kon Charlie weer rijden, alleen aangezien het nu donker was, was het niet verstandig om terug te rijden. Ook konden we onze vrienden niet inlichten over de auto. We zijn met de 4 mannen meegegaan naar hun camping, hebben hun spullen mogen gebruiken om eten klaar te maken, en hebben een fantastische avond gehad met Bier, wijn en Jack Daniels. De volgende ochtend reden ze met ons mee tot we over het ergste stuk heen waren, waarna wij veilig terug konden naar de camping waar onze vrienden op ons wachtten.
Verder zijn we met deze groep verschillende keren gaan snorkelen. Super mooie riffen, met veel verschillende soorten vissen. Ik heb zelfs een stuk met een schildpad meegezwommen, zo gaaf! De mooieste snorkel met de groep was het met Whalesharks zwemmen. Met 20 man (waarvan 14 van ons, er waren er meer bijgekomen) zijn we op een boot gegaan. Eerst hadden we een oefensnorkel in het gewone rif. Hier heb ik een (onschuldige) rifhaai gezien van ongeveer 1,5 meter. Daarna door naar het diepe rif. We vonden al gauw onze eerste walvishaai en sprongen met 10 man tegelijk het water in om achter hem aan te gaan zwemmen. Hij was ongeveer 4 meter lang, dus het was wel even spannend in het begin! We zijn 5 keer het water in gegaan, waarvan de laatste keer met een walvishaai van 9 meter, WHAAA!
In Broome hebben we een camelride gedaan met zonsondergang en daar hebben we een deel van de groep achtergelaten omdat zij terug naar huis gingen of terug naar Perth voor werk. Een aantal anderen van de groep hadden contact met een Resort in Darwin om daar te gaan werken. Selina en ik vonden een extra zakcentje wel lekker, dus wij besloten ook te gaan vragen voor werk. Darwin lag sowieso al op de route, dus het was het proberen waard. Toen we daar aankwamen werden we allemaal gelijk aan het werk gezet, eten maken voor 2 groepen schoolkinderen. Het was allemaal nogal ongeorganiseerd, maar liep goed af. De volgende dag hadden we een gesprek met de manager over wat haar bedrijf precies deed en over loon, niet geheel onbelangrijk. Het klonk allemaal prima, alleen ander personeel waarschuwde ons, eerst op een vage manier, maar en dag later zei zelfs de accountant dat we niet betaald zouden krijgen. We hebben wat flessen wijn meegenomen als ' loon' (accomodatie, eten en drinken kregen we allemaal naast het loon dat we afspraken) en we zijn gevlucht. We zijn nu terug in Darwin, druk bezig met plannen maken voor het vervolg van de reis.
Het zal niet lang meer duren voordat we afscheid moeten gaan nemen van de rest van de groep, waar ik wel tegenop zie. Maar het belangrijkste is dat we veel hebben gelachen met elkaar en ik nieuwe vrienden heb gemaakt die ik nooit zal vergeten.
Ik kan niet wachten jullie allemaal weer te zien straks thuis, maar voor nu zullen jullie het moeten doen met een virtuele knuffel en kus. Tot snel!
Liefs, Nicole
Dit is trouwens Een filmpje van Een reisgenoot, Een leuke samenvatting! https://m.youtube.com/watch?v=X09Znpf4F4w&feature=player_embedded
-
30 Mei 2016 - 08:25
Miranda:
mooie belevenissen ,hele dikke knuffel, nog heel veel plezier, liefs mam en pap
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
